پیاده روی اربعین

زندگی من
به سادگی
بدون آن که حس کنم چطور،

تا
برویم و
بسازیم
#با_هم...

به وقت شنبه، هشتم دیماه 1397

یک انسانی در درون من داره میگه حرف بزن
بگو
بنویس
هر چی که شد بنویس
اصلا از هر اتفاقی میخواد یه سوژه واسه وبلاگ دربیاره.
چون دلش تنگ شده، همین
ولی
من میدونم
که نوشتن این مدلی
به صلاحم نیست...
یعنی حاضرم یه چیزی بنویسم آروم بشه ها، ولی تا الان هر چی نوشته، دیدم میل به ابرازش ندارم...
خلوتم با خودم دچار اختلال میشه.
و این میشه ابتدای گم شدن هام
گم شدن تو تعبیر و تعریف دیگران...

اولین باری که رفتم راهیان
شاعر شدم...
بارها و بارها...
شاید عاشق هم شدم
که واژه واژه
می‌نوشتم
و سکووووت...
هیچ کس
و هیچ جمعی
خلوت منو بهم نزد...
خلوت آرامش بخشی
که زندگیمو خیلی تغییر داد
نگاهم رو
نگاهم رو...
نگاهم رو عوض کرد...
طلبم رو
خواسته هام رو
واقعا اون اردوی راهیان 93
نقطه عطف زندگیم شد...
*
شعرها
واژه ها
خاطره ها...

دریافت

این شب ها که پتوی گرم آماده میکنم برای خواب و جای نرم
یاد اون روستاییان عزیزی میفتم که فقط یک ساعت تا تهران فاصله دارند اما نه گاز دارند نه آب گرم....
هر شب و روز تو سرماا

 
هم باید یادمون نره
هم باید به فکرشون باشیم
تا هر جا که میتونیم...

من سال نویم را
روز ولادت شما
با زیارت دوکوهه و
یادمان بکر شهید باقری
و فکه و کانال کمیل دم غروبش؛
تحویل کرده ام مادر(س)

*
سالی که نکوست از بهارش پیداست....
*
سال نومون رو به یه عزیزی گره بزنیم  و قول بدیم تغییر میکنیم...
سومین سالیه که با اذن خدا، این رسم رو اجرا میکنم...
*
ایده متن از مداحی سیدرضا نریمانی،
با عنوان: هر کسی میشه شهید،صید دام فاطمه است...

به حسینیه حاج همت نرسیدم
به آب حوضش هم حتی دست نزدم
گفتم اگه یه لحظه هم برم تو، کی بایسته اینجا به بچه ها بگه کدوم طرف برن که گم نشن....
الان دارم فکر میکنم کاش فقط یه لحظه وارد حسینیه میشدم و کنار اون ستون های قشنگ نفس میکشیدم....فقط نفس میکشیدم...

تو زندگی وبلاگی ام
یه سری آدم ها بودن
که از همون اول وب نویسی، از نوشته های ما فقط خوبی هاش رو دیدن و دائما بهم گفتن چقدر خوب مینویسی چقدر خوب حرف زدی چقدر خوبی....
انقدر بهم گفتن که باور کردم...
و رشد کردم...
یه سری از آدم ها بودن که واقعا برای این نوشته های معمولی وقت صرف کردند و پر و بال دادند....
باعث شدند توقعم از خودم بره بالا
آدم هایی که وقتی نوشته هاشون رو ببینی و بعد ببینی که جزو دنبال کننده هاتن،اصلا روت نمیشه سبُک بنویسی....

بسم الله
یه مقداری فکر کردم با چی شروع کنم،گفتم مطلب اول ساده باشه و مقدس
دو بیت شعر منتسب به حضرت زهرا سلام الله علیها تقدیم تون میشه که برای امام حسن جان می خوندن:)

«اَشبِهْ أباکَ یا حسن / وَ اخْلَع عنِ الحَقِّ الرَّسَن
و اعْبُد إلهاً ذالمَنَن / وَ لا تُوالِ ذا الإحَن

ذا الإحن: اهل کینه

این هم عیدی شب ولادت امام باقر و اول ماه رجب...

ارتباط با خدا تنها ارتباطی است که میتواند شدید و شدیدتر شود و هیچ آسیبی به دنبال نداشته باشد...

برای ارتباط با خدا وقت بگذاریم...

نهایتا ما پیش خدا خواهیم رفت و تا ابد پیش او می مانیم
برای ملاقات با خدا آماده شویم...

/بخشی از یک یادداشت معنوی/
*
یا من ارجوه لکل خیر
ای کسی که برای هر خیری به او امید دارم....
ای خدایی که تمام خوبی ها از جانب خودته